Żądza IV

Złącz oddech z mym oddechem i rozpętaj burze,
A jeśli w twarz mi pluniesz, legniesz ze mną w walce ?
Krew tryśnie, kędy moje tkną się ciebie palce,
Pomnij w szale: przecz z wichrem walki pragną róże!

Płoń! jako płomień żywy cudna będziesz w szale;
Włosom z błysków wężowych uczyń dyjad:my,
Jak pochodnia rozgorzej! Przemów, znak daj niemy,
A ja jednym spojrzeniem duszę w tobie spalę.

Niesytość w uściech moich... nie wiesz, jako pragnę...
Duszę... płomień mi trawi dziwnym żarem wnętrze,
Przeto krużę mi nachyl lub ją mocą nagnę...

Chłodź mi usta lub zerwę zasłony najświętsze
I miłość oszalałą w piersi twej rozrządzę,
A kwiecia nie uslrzegąć psy zgłodniałe ? Żądze.