Żądza I

Rozpowiedziane ustom moim tajemnice
Rozpowiem stugłośnemu duszy mojej echu,
A dusza niechaj powie nocy, matce grzechu,
A nocjiiechaj pożarem wionie mi na lice.

A oto we dnie czynów mych zapiszę księgę,
Iżem gorzał ? a karta księgi będzie pusta...
W ciszę! ? krwi mojej spowiedź szczęsne czynią usta,
A krew ma jako rumak! Zmysły razem sprzęgę..

Rozpętała się burza!... o, łuno pożarna!
O, męko przerozkoszna... krwi palącej zdroje!...
Niech będą pochwalone usta, usta moje.

Chmura zwisła nade mną skrytym żarem parna...
Och! jak gdyby wichr w piersi uderzył wrzeciądze...
O, myśli moja, myśli! O, palące żądze!