VII

Idzie na pola, idzie na bory
     na łąki i na sady,
na siwe wody, na śnieżne góry,
    na miesiąc idzie blady,
 
idzie w niezmierną otchłań wszechświata,
   skąd blask dróg mlecznych prószy,
idzie błękitna, cicha, skrzydlata
    muzyka mojej duszy.