Jean Arthur Rimbaud
Samogłoski
A czerń, E biel, I czerwień, U zieleń, O błękity,
Tajony wasz rodowód któregoś dnia ustalę;
A, włochaty gorsecik much brzęczących wspaniale
W locie nad kupą gnoju; mrok w zatokę zaszyty;
E, śnieżny blask namiotów, igła w lodowatej skale,
Opary, biali króle, dreszcz pod baldaszkiem skryty;
I, plama krwi w plwocinie, purpurowe rozkwity,
Śmiech pięknej wargi w gniewie lub w pokutniczym szale;
U, cykle, opalowa gra mórz, spokój pastwiska
Usiany zwierzętami, spokój, który odciska
W skórze uczonych czół bruzda alchemii głęboka;
O, trąba niebiańska, co dziwne światy kołysze,
Obszary, gdzie Anioły i Światy prują ciszę:
- Omego, fioletowy promieniu Jego Oka!