Wiersze - "Proboszczuniu

Xxxv

"Proboszczuniu!... mam syna... pojętny...
Szkoła blisko... Bóg dał mi niedużo,
Ale pójdzie, gdy siły posłużą,
Kiedy człowiek obrotny i skrzętny. Ze sukmanki surducik odświętny -
I kirejka na słotę - na burzą...
Będzie księdzem... jak losy wywróżą:
Człowiek liczy, a Pan Bóg niechętny..." "Tsia!... jać tego nie chwalę zapału:
Dziś nauka to ogień piekielny,
Smaży żywcem... tak z wolna, pomału... Kościół zburzyć chcą dziś mędrków krocie;
Toć sam Pan Bóg zamieszkał w prostocie -
Niech zostanie przy pługu, mój Chmielny!..."