Wiersze - IWAN BUNIN (1870 1953)

Pieśń

IWAN BUNIN (1870-1953)

ПЕСНЯ

Я – простая девка на баштане,
Он – рыбак, веселый человек.
Тонет белый парус на Лимане,
Много видел он морей и рек.

Говорят, гречанки на Босфоре
Хороши ... А я черна, худа.
Утопаетбелый парус в море –
Может, не вернется никогда!

Буду ждать в погоду, в непогоду ...
Не дождусь – с баштана разочтусь,
Выйду к морю, брошу перстень в воду
И косою черной удавлюсь.

Pieśń

Ja – prosta dziewka na basztanie,
On – rybak i wesoły człek.
Mknie biały żagiel po Limanie,
Ileż on widział mórz i rzek!

Mówią – Greczynki przy Bosforze
Ładne, a na mnie spojrzy któż?
Wypłynął biały żagiel w morze,
Może nie wróci nigdy już?

Będę nań czekać w niepogodę,
W pogodę, w złe i dobre dni...
Nie wróci – pierścień rzucę w wodę,
A warkocz starczy mi za stryk.


przełożył Maciej Froński