Już nie będziemy na noc całą...

Już nie będziemy na noc całą

Wymykać się, gdy inni zasną —Chociażby serce wciąż kochało

A księżyc świecił równie jasno.
Rękojeść słabsza jest od ostrza,

Choć dusza żyje — pierś się dusi;I, choćbyś była mi najdroższa,

Miłość też tchu zaczerpnąć musi.
Choćby więc dwoje serc w nas chciało

Bić jednym tętnem aż do brzaskuJuż nie będziemy przez noc całą

Wałęsać się w księżyca blasku.
Przełożył
Stanisław Barańczak