Tak mi dobrze, tak mi źle

Tak mi dobrze u twoich stóp odmilczeć
tych osiem godzin w sferze myśli u uczuć.
Tak mi źle, kiedy wiem, że ciało i psyche
i inne ballady po północy wygrywają w nas
pustkę na pięciolinii równonocy
i jeszcze ten cień Malory’ego na szczycie Everestu
przecierający okulary z mokrego śniegu -
ciągle tylko w pobliżu.