Wiersze - A chociaż to był kamień wesoło siedli

A chociaż to był kamień wesoło siedli?my
I jako chlebem spólnie dzielili?my
Każdy trzymał go w dłoniach, rozgrzewał oddechem
Umiękczał słowem, smarował u?miechem

Aż stał się cud - gdy w skale zapachniało zbożem
I granit ciało gor?ce otworzył.