Piosenka dla Potęgowej

Gdzie nas powiedzie skrajem dróg

Gzygzakowaty życia sznur...

Do wsi Zagubin, na Kujawy Białe,

Gdzie ziemia licha, piachy niebywałe,

Kozy, dziewanna, sosny i rozstaje

I Potęgowa samotna jak palec.

U Potęgowej zatem zagościlim;

Kwaterę tam czasowo ustalilim;

W polu robilim, z boru drwa nosilim;

Jak stara matka i dwóch synów żylim.

Blade słoneczko grzało nas z ukosa,

Bo jesień późna była - rano rosa;

Mgła zaś wieczorem: zjawa białowłosa

Przyszłego losu mąciła nam postać.

Jak stara matka i dwóch synów żylim;

My z Potęgową tak się polubilim!

Wisiał na ścianie we pstre wzory kilim

I nikt nie zgadnie, czemu w dal ruszylim.

Gdzie nas powiedzie skrajem dróg

Gzygzakowaty życia sznur...

Tam nas powiedzie, gdy nadejdzie czas,

Gdzie Potęgowa teraz jest - to raj!

Tam urządzimy wtedy wielki bal.

Hej, Potęgowa! Hej Witek i ja!

I inni, co pomarli i co zginą z nami;

Bracia, kamraci, kumple i kompani,

Spotka tam w raju nas się kupa luda!

Hej, od tupania zadudni niebieska tancbuda!