Nasze wspólne życie to pomyłka - wybacz. Ja już nie kocham, ja już nie czekam, by spędzić z Tobą następny dzień. Wybacz, jeśli będziesz cierpieć, lecz większym cierpieniem by było dla nas żyć ze sobą bez miłości. Przykro mi - to koniec wspólnego życia.

Jeśli chodzisz boso - nie chodź po szkle. Jeżeli kochasz inną - nie kochaj mnie.

Zanim powiesz - żegnam, chcę przytulić się do Ciebie i powiedzieć, że było nam jak w niebie. Chodź nie jesteśmy już razem, wspomnienia pozostają i uczucia nasze czasem przypominają.

Rozstanie boli, lecz przychodzi czasem jego ukojenie - gdy po chwili płaczu przychodzi niespodziewanie szczęście.

Nie kłam, że kochasz mnie. Nie kłam, że weźmiesz gdzieś daleko tak, gdzie nie znajdą nas. Kochanie wiem w co grasz, ta pokerowa twarz nic nie da, bo ja już mówię pas.

Choć Cię lubię i szanuję, choć mi z Tobą nie jest źle, to ja kocham już innego. Wybacz miły - stało się.

Już nigdy nie powrócą te dni, no nic - odchodzę i ocieram łzy.

Życie jest życiem a my - błędem. Po co to wszystko było? Ta miłość, która się miała nigdy nie skończyć, a teraz co? Zostaje tylko wspomnienie, o którym nie chcę pamiętać.

Czasami żałuję, że już razem nie jesteśmy. Bo te dni są takie smutne i puste. Wiem, że w połowie to też moja wina, lecz czułam, że Twoje serce zdobyła już inna dziewczyna.

Ze złych nici nasza miłość utkana. Od Ciebie zależy, czy będzie zerwana.

Rozstanie, to straszne słowo, ale tak zwykle bywa, że każda młoda dziewczyna w swym sercu je przeżywa. Jedne łatwo to znoszą, drugie zapomnieć nie mogą. Ja jestem inna dziewczyną, więc chodzę własną drogą.

Przeszkody między nami rosną z dnia na dzień. I boję się, bo czuję, że utracę kiedyś Cię.

Mieliśmy być razem wiecznie, a jednak rozstanie było konieczne.

Bardzo długo cierpiałam w rozterce, gdy boleśnie raniłeś me serce. Chcę zapomnieć, czas płynie jak woda. Płakać? Nigdy - po Tobie łez szkoda.

Chcę o Tobie zapomnieć, lecz jakoś nie mogę. Wciąż uśmiechasz się do mnie, ciągle wchodzisz mi w drogę. Choć nie myślę, nie płaczę - widzę ciągle Twe oczy. Chcę o Tobie zapomnieć, jednak coś stale próbuje nas zjednoczyć.

Są ludzie i czas, których się nie zapomina. Jeśli zapomnisz że jestem - pamiętaj, że byłam.

Długie miesiące byliśmy razem, jeden nam wspólnie upływał czas. Lecz los nam srogi rozejść się każe, na całe życie rozdziela nas.

To było tak niedawno i tak szybko się skończyło. Teraz się zastanawiam, po co to wszystko było.

Nigdy więcej nie będziemy razem. Tyle naszych niespełnionych marzeń.

Czy warto było razem być? Czy warto było o Tobie śnić? A teraz, czy warto z tęsknoty za Tobą wyć? Czy warto we śnie szukać Cię i krzyczeć jak bardzo bez Ciebie jest mi źle?