Jak poranek mglisty, wieczór przezroczysty
Ciepły święty Jakub, zimne Boże Narodzenie
Czasem i Kuba mądrze powie.
Gdy Jakub z pogodą, w zimie wiele lodu.
Gdy słońce świeci na Jakuba, to będzie zima długa.
Deszcze na świętego Jakuba, na pszeniczkę pewna zguba.
Im większe na Jakuba chmury, tym większe w zimie śniegu góry.
Jak święty Jakub nadejdzie, to nam biedy nie będzie.
Jaki Jakub do południa, taka zima też do grudnia
Jak Jakub z ciepłem się głosi, to Boże Narodzenie mrozy przynosi.
Kiedy przed Jakubem kwiat z kartofli spada, mało miechów pełnych się w jesieni składa.
Leje od Jakuba do lgnaca (31.07) stracona rolnika praca.
Na świętego Jakuba ostatnia już siewów pora.
Na święty Jakub chleba sobie nakup.
Na Jakuba deszcz, złych żniw wieszcz.
Na Jakuba chmury, będą śniegu fury.
Po świętym Jakubie każdy w swoim garnku dłubie.
Parno na Jakuba, przyda się na Gody (25.12) szuba.
Święty Jakub bierze kopę za czub.
Święty Jakub zwykle z pogodą się głosi, ale nieraz ulewą wody rzek podnosi.