Wtedyś dobry, kiedy dajesz.

Wtenczas róże rwać, kiedv kwitną.

Wyjątek potwierdza regułę.

Wyrzuć go drzwiami, to on oknem wejdzie.

Wyszedł na tym jak Zabłocki na mydle.

Wzgardą wzgardzić najlepiej.

Z bajki śmiech, z prawdy gniew.

Z chudego rzepaku mało oleju.

Z cudzej kieszeni to świadczyć łatwo.

Z czystego źródła to i czyste rzeki płyną, a z błotnego błotne.

Z daleka łatwo kłamać.

Z dwojga złego mniejsze obierać trzeba.

Z jednego drzewa krzyż i motyka.

Z każdym bądź grzecznie, a z dobrym serdecznie.

Z łachmana nie będzie żupana.

Z małego strumyka będzie wielka rzeka.

Z małej iskierki wielkie pożary powstają.

Z małych przyczyn nieraz wielkie skutki.

Z młodu nabywaj, na starość używaj.

Z pozoru sądzić nie trzeba.

Z pustego kłosa pszenicy nie wymłócisz.

Z solą i żartami nie można przesadzać.

Z tej mąki chleba nie będzie.

Z tłustego mięsa tłusta polewka.

Z wiatrem na wyścigi złe nowiny chadzają.

Z wielkiego pośpiechu narobisz waść śmiechu.

Z wiosną nad sną nadzieje rosną.

Za młodu gałązki nachylać potrzeba, bo kiedy się zrośnie, tędy się już złamie.

Za młodu żyjesz marzeniami, na starość wspomnieniami.

Za morzem bywał.