Pożegnanie gór
Słońca dysk zaginął gdzieś w konarach,
Na polanę spłynął szary mrok,
Smętnie zadzwoniła gdzieś gitara,
W ciemnej ciszy czyjaś zamiera krok.
Smętnie zadzwoniła gdzieś gitara,
W ciemnej ciszy czyjaś zamiera krok.
Przy ognisku wędrowców gromada,
W blasku iskier zamarł cieni krąg
Wysłuchując struny opowiadań
Zasłyszanych gdzieś daleko stąd.
Pięciolinią wyznaczonym szlakiem
Błądzi zapomniany wieczny cień,
A w swych troskach smętnie zadumany
Żegna świątek odchodzący cień.
A w swych troskach smętnie zadumany
Żegna świątek odchodzący cień.
Znika w dali kalejdoskop twarzy,
Zgasłych ognisk dym już sięga chmur.
Pomyśl, ile niespełnionych marzeń
Łączy z sobą pożegnanie gór.
Pomyśl, ile niespełnionych marzeń
Łączy z sobą pożegnanie gór.
Już nie znikną góry z twoich wspomnień
Oczy ikon, nieprzetarty szlak.
Szumu jodeł nie da się zapomnieć,
Będziesz do nich wracał w swoich snach.
Szumu jodeł nie da się zapomnieć,
Będziesz do nich wracał w swoich snach.