W Ogrojcu Jezus klęczy
1. W Ogrojcu Jezus klęczy, do Ojca modli się,
Win mych Go ciężar dręczy, do ziemi przygnieść chce,
I smutna dusz Jego, tak straszny czuje ból,
Że Anioła do Niego posyła niebios Król.
2. Nie znalazł w Zbawcy winy ten, co miał prawa strzec
Jednak Go bez przyczyny rózgami każe siec.
Tak Jezu Cię biczują, że wiele spływa krwi,
I cierniem koronują, w oblicze plwają Ci.
3. Krwi Twej nienasycony, ukrzyżu
woła lud,
Fałszywieś oskarżony, by zmyć mych grzechów brud.
I którego Anieli po trzykroć Świętym zwą,
Na śmierć Go osądzono z ciężką winę mą.
4. Spełniłeś już zlecenie, Baranku Boży swe,
Ostatnie już westchnienie wydają piersi Twe.
Umilkły usta święte i przygasł oczu blask,
Na krzyż ręce rozpięte, co udzielały łask.
5. Do krzyża już przybita ofiara święta - Bóg.
Z ran płynie krew obfita, grzechów mych spłaca dług.
Wzrokiem pełnym litości Pan szuka Matki swej.
W bezdennej swej miłości sam nas poleca Jej.