Mądrości, która z ust Bożych wypływasz
Mądrości, która z ust Bożych wypływasz,
Wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz;
Przyjdź nas nauczyć drogi roztropności,
Wieczna Mądrości.
O Adonai! Wodzu Izraela,
Coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela
Przybądź upadłym pod ciężkim brzemieniem,
Z silnym ramieniem.
Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów,
Zamilkną króle na widok Twych cudów:
Przybądź i pospiesz, użal się złej doli,
Wybaw z niewoli.
Kluczu Dawidów! Izraela Boże,
Co Ty otworzysz, nikt zamknąć nie może;
Przybądź, a wywiedź mocą Twej prawicy
Więźniów z ciemnicy!
O Wschodzie ranny! Światło wiekuiste,
Sprawiedliwości Słońce promieniste
Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące
Nędznych tysiące.
Królu narodów! Tyś ich upragnieniem,
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem,
Przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony,
Będzie zbawiony!
Emanuelu! Królu! Prawodawco,
Oczekiwanie narodów i Zbawco;
Przybądź i nasze wysłuchaj wołanie,
Boże nasz Panie.