Boże w dobroci nigdy nie przebrany
F d C7 F a g C7 F
1. Boże w dobroci nigdy nie przebrany,
d B C F a g C7 F
żadnym językiem niewypowiedziany
a d g C7 F g
Ty jesteś godzien, Ty jesteś godzien
C A7 d
wszelakiej miłości,
F a d g C7 F g
poszanowania, poszanowania,
C A7 d
chwały, uczciwości.
2. Ciebie czczę, pragnę i ważę samego;
nad wszystkie dobra Tyś u serca mego.
Najwyższe dobro, najwyższe dobro,
Tyś w najwyższej cenie,
sam jeden u mnie, sam jeden u mnie,
nad wszystko stworzenie.
3. Choćbyś za grzechy nie karał mnie, Panie,
przecież skruszony żałowałbym za nie,
a żałowałbym, a żałowałbym
dla tego samego
żem Cię obraził, żem Cię obraził,
Pana tak dobrego.
4. Więc, o mój Boże i teraz żałuję
dlatego, że Cię nad wszystko miłuję,
i to u siebie, i to u siebie
statecznie stanowię,
że grzechów swoich, że grzechów swoich
nigdy nie ponowię.
5. O Boże dobry, Boże litościwy,
mej duszy nędznej racz być miłościwy
jakeś ją stworzył, jakeś ją stworzył,
pomóż do zbawienia,
użycz swej łaski, użycz swej łaski,
broń od potępienia.