A wczora z wieczora

A wczora z wieczora, a wczora z wieczora
z niebieskiego dwora, z niebieskiego dwora.
Przyszła nam nowina, przyszła nam nowina:
Panna rodzi Syna, Panna rodzi Syna.

Boga prawdziwego,
nieogarnionego.
Za wyrokiem Boskim,
w Betlejem żydowskim.

Pastuszkowie mali
w polu wtenczas spali,
gdy Anioł z północy
światłość z nieba toczy.

Chwałę oznajmując,
szopę pokazując,
chwałę Boga tego,
dziś nam zrodzonego.

'Tam Panna Dzieciątko,
miłe Niemowlątko,
uwija w pieluszki,
pośpieszcie pastuszki!'

Natychmiast pastuszy
śpieszą z całej duszy,
weseli bez miary,
niosą z sobą dary.

Mądrości druhowie,
z daleka królowie,
pragną widzieć swego
Stwórcę przedwiecznego.

Dziś Mu pokłon dają
w ciele oglądają.
Każdy się dziwuje,
że Bóg nas miłuje.

I my też pośpieszmy,
Jezusa ucieszmy
ze serca darami:
modlitwa, cnotami.

Jezu najmilejszy,
ze wszech najwdzięczniejszy,
zmiłuj się nad nami
grzesznymi sługami.

Bóg się rodzi

Bóg się rodzi, moc truchleje
Pan niebiosów obnażony
Ogień krzepnie, blask ciemnieje
Ma granice - Nieskończony

Wzgardzony - okryty chwałą
Śmiertelny król nad wiekami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami

Cóż masz, niebo, nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście twoje
Wszedł między lud ukochany
Dzieląc z nim trudy i znoje
Niemało cierpiał, niemało
Żeśmy byli winni sami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami

Podnieś rękę, boże Dziecię
Błogosław ojczyznę miłą
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę Swą siłą
Dom nasz i majętność całą
I wszystkie wioski z miastami
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami

Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi

1. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi,
Trzej Królowie od wschodu.
Tu z darami, ofiarami, każdy swego narodu.
Do Betlejem, gdzie złożony z Panny
Chrystus narodzony,
jadą z licznymi dwory.

2. Lubo w żłobie, jednak sobie Dziecię Boga szacują,
otworzywszy skarb,
złożywszy wonność, mirę darują:
a w najczystsze Panny ręce, Matki Bożej,
swej Panience
wdzięczne dary złożyli.

3. Złoto Pana, a kapłana kadzidło oznaczało,
mira znakiem, mękę smakiem
w darach tych wyrażało:
co Królowie gdy oddali, Pana w żłobie
pożegnali, z matką Jego Maryją.

4. I my dary, z serc ofiary dajmy Panu z Królami,
miłość w złocie,
zapach w cnocie, mirę gorzką i z nami:
Prosząc Pana poznanego,
Boga w żłobie złożonego,
by nas niebem darował.

Bóg się z Panny narodził

1. Bóg się z Panny narodził,
aby ludzi oswobodził.

Ref;
Tego dnia wesołego
Narodzenia Bożego,
weselmy się, radujmy się, Bogu cześć dajmy.

2. Rozkwitła się lilija,
nieskażona Maryja.
Tego dnia...

3. Porodziła nam Syna:
O wesoła nowina!
Tego dnia...

4. Aniołowie śpiewają,
Bogu chwałę oddają.
Tego dnia...

5. Pasterze w nocnej dobie
witają Go we żłobie.
Tego dnia...

6. Trzej Królowie z darami
Śpieszą i z pokłonami.
Tego dnia...

7. O ludu chrześcijański,
śpiewaj chwałę w dzień Pański.
Tego dnia...

Bosy Pastuszek

Był pastuszek bosy, na fujarce grał
w górach
pasał owce i w szałasie spał.
Nagle aniołowie z nieba w bieli przyfrunęli
obudzili go gdy spał, gdy spał.
Obudzili go gdy spał, gdy spał.

Ref.
Dziś do Betlejem trzeba nocą iść,
bo narodzenia czas wypełnił dni,
tam gdzie stajenka razem z bydlątkami
leży dzieciąteczko i na sianku śpi.
Świat
na to czekał wiele już lat
i narodzenia dziś wita czas,
biegnij pastuszku jasną drogą, niebo płonie,
na niebie pierwszej gwiazdy blask,
na niebie pierwszej gwiazdy blask.

II. Był pastuszek bosy, zimne nóżki miał,
ale dobry anioł piękne butki dał.
Wziął pastuszek owce, pobiegł
tak jak wiatr przed siebie,
a na niebie blask od gwiazd, od gwiazd.
A na niebie blask od gwiazd, od gwiazd.

Ref.
Dziś do Betlejem...