Adeste fideles

Adeste, fideles



Adeste, fideles, laeti triumphantes:

Venite, venite in Bethlem:

Natum videte Regem Angelorum.



Venite, adoremus. Venite, adoremus.

Venite, adoremus Dominum.



En grege relicto, humiles ad cunas

Vocati pastores approperant:

Et nos ovanti gradu festinemus:

Venite, adoremus…



Aeterni Parentis splendorem aeternum

Velatum sub carne videbimus.

Deum infantem pannis involutum.

Venite, adoremus…



Pro nobis egenum, et foeno cubantem

Piis foveamus amplexibus:

Sic nos amantem quis non redamaret ?

Venite, adoremus…



Qui foeno iacebat panis speciebus,

Pro nobis effectus Emmanuel.

Sic nos amantem, quis non redamaret?

Venite, adoremus…





Przybądźcie, wierni



Przybądźcie wierni, weseli, triumfujący

Przyjdźcie, przyjdźcie do Betlejem

Narodzonego zobaczcie Króla Aniołów.



Przyjdźcie, uczcijmy. Przyjdźcie, uczcijmy.

Przyjdźcie, uczcijmy Pana.



To, trzodę opuściwszy, pokorni do kołyski,

Wezwani pasterze zbliżają się.

I my radosnym krokiem śpieszmy.

Przyjdźcie, uczcijmy…



Wiecznego Rodzica wspaniałość wieczną,

Zasłoniętą pod osłoną ciała zobaczymy

Boga dziecko pieluszkami owinięte.

Przyjdźcie, uczcijmy...



Dla nas ubogiego i na sianie leżącego,

Pobożnymi ogrzejmy uściskami;

Tak nas kochającego, któż nie pokocha z równą miłością?

Przyjdźcie, uczcijmy...



Ten, który na sianie leżał, pod postacią chleba,

Dla nas stał się Emmanuelem Pan z wami.

Tak nas kochającego, któż nie pokocha z równą miłością?

Przyjdźcie, uczcijmy...

A jo stary dziod

[Juhas]: Cheboj dziadu!

[Dziad]:
Za wysokie mocie progi
Byłbyk se połomoł nogi
Hej, lekućko, malućko
Zatońce drobniućko
Panu Jezuskowi

A jo stary dziod
Jo se kluskom rod
Rod jem kluski i hałuski
Rod jem kluski i hałuski
Jo se kluskom rod

Upytoł mnie ksiądz
Koniecyne żąć
Jo sie najod ciepłyk klusek
A pote mnie boloł brzusek
Ni mogek sie zgiąć

Anieli w niebie śpiewają

Anieli w niebie śpiewają,
Bogu cześć, chwałę oddają,
Wesele opowiadają,
Wszemu światu znać dawają, Kolęda.

Narodził się nam Zbawiciel,
Wszego świata Odkupiciel:
Izaijasz prorokował,
Że się z Panny narodzić miał. Kolęda.

Otóż się nam już narodził,
By świat z grzechów wyswobodził:
Anioł pasterzom objawił,
Że się na świat Jezus zjawił. Kolęda.

W Betleem żydowskim mieście,
Tam się do niego pospieszcie:
Leży w szopie łzy roniący,
Zbawiciel nasz wszechmogący. Kolęda.

Wdzięczna to nowina była,
Panna Syna porodziła:
Śpiewajmyż mu nowe pienie
Za to jego narodzenia. Kolęda.

Cześć, chwała na wysokości,
Pokój ludziom na nizkości:
Niech Bóg pochwalony będzie,
W niebie, na ziemi i wszędzie. Kolęda.

Jezu mocny królewicu,
Użycz z twej szczodrej prawice,
Gospodarzowi i temu
Domowi jego wszystkiemu. Kolęda.

Błogosław na wszystkim szczodrze,
Niech ma się z łąski twej dobrze,
Z dziatkami, małżonką jego,
Niech nie doznają nic złego. Kolęda.

W tym roku i w inszych wiele,
Póki jest dusza w ich ciele.
Gospodarzu szczodry Panie,
Przyjmij od nas to śpiewanie. Kolęda.

A podaj nam rękę szczodrą,
A już zatem miej noc dobrą:
Daszli wiele - uniesiemy,
Daszli mało - nie wzgardziemy. Kolęda.

Jeśli nie dasz nie łaj jednak.
Słowo dobre pójdzie nam w smak:
Za kolędę dziękujemy,
Inszym razem co weźmiemy. Kolęda.

Aniołowie biali

1. Aniołowie, aniołowie biali,
na coście tak u żłóbka czekali,
pocoście tak skrzydełkami trzepocąc,
płatki śniegu rozsypali czarna nocą.
Ciemne noce aniołowie w naszej ziemi,
ciemne gwiazdy i śnieg ciemny i miłość,
i pod tymi obłokami ciemnymi,
nasze serce w ciemnośc się zmieniło.


2. Aniołowie, aniołowie bieli,
o, przyśiwćie blaskiem skrzydeł swoich,
by do Pana trafił ten zgubiony,
i ten co sie oczu podnieść boi

I ten, który bez nadziei czeka,
i ten rycerz w rozszarpanej zbroi,
by, jak człowiek szedł do Boga - człowieka,

aniołowie, aniołowie biali,
aniołowie biali, aniłowie biali ...

Anioł pasterzom mówił

Anioł pasterzom mówił
Chrystus się wam narodził
W Betlejem nie bardzo podłym mieście
Narodził się w ubóstwie
Pan wszego stworzenia

Chcąc się tego dowiedzieć
Poselstwa wesołego
Bieżeli do Betlejem skwapliwie
Znaleźli Dziecię w żłobie
Maryję z Józefem

Jaki Pan chwały wielkiej
uniżył się z wysokiej!
Pałacu kosztownego żadnego
nie miał zbudowanego
Pan wszego stworzenia

Bogu bądź cześć i chwała
która by nie ustała
jak Ojcu, tak i jego Synowi
i Świętemu Duchowi
w Trójcy jedynemu