Stała nam się nowina miła
Stała nam się nowina miła,
Panna Maryja Syna powiła.
Powiła Go z wielkim weselem,
będzie On naszym Zbawicielem, Zbawicielem.
Król Herod się dowiedział,
wszystkie dziatki wyciąć kazał.
Maryja się dowiedziała,
ze swym Synkiem uciekała, uciekała.
I napadła chłopka w polu orzący,
swoją pszeniczkę w ręku siejący.
Sijże chłopku imię Moje,
jutro będziesz zbierał swoje, zbierał swoje.
Żydowie się dowiedzieli,
za Maryją pobieżali.
I napadli chłopka w polu już żący,
swoją pszeniczkę w snopy wiążący.
Powiedzże nam chłopku miły,
czyś nie widział ach Maryi, ach Maryi ?
Widziałem Ją ale oni
już Maryi nie zdogoni.
Jeszcze się ta pszeniczka siała,
kiedy Maryja tędy bieżała, ach bieżała.
Żydzi stanęli jakby trzcina,
bo ich Moc Boska bardzo zaćmiła.
Maryja się dowiedziała,
w ciemnym lasku nocowała, nocowała.
Z lodu ognia ukrzesała,
Pana Jezusa ugrzewała.
Lulajże ach mocny Boże,
Twój Majestat ściele łoże, ściele łoże.