Płonie Ognisko
Płonie ognisko i szumią knieje
drużynowy jest wśród nas
opowiada starodawne dzieje
bohaterski wskrzesza czas.
O rycerstwie spod kresowych stanie
o obrońcach naszych polskich granic
a ponad nami wiatr szumny wieje
i dębowy huczy las.
Już do odwrotu głos trąbki wzywa
alarmujac ze wszech stron
staje wiara w ordynku szczęśliwa
serca biją w zgodny ton.
Każda twarz cię uniesieniem płoni
każdy laskę krzepko dzierży w dłoni
a z młodzieńczej się piersi wyrywa
pieśń potężna, pieśń jak dzwon.
Zgasło ognisko i szumią knieje
spojrzyj weń ostatni raz
niech ci w duszy radośnie zanuci
że na zawsze łączy nas...
Wspólnie troski i radość życia
serz harcerskich zjednoczone bicia
i ta szczerość najszczersza, prawdziwa
którą Bóg połączył nas.