Harcerska miłość
Zielony las ukrył ich harcerską miłośc, a d G Zamknął wśród drzew .zostali tu, a F gdzie leżą dziś i tak już będą, d E przez dlugie wieki trwać. a Ktoś mówił, że w las walczyć szli że karabiny mieli ciężkie. tak młodzi bardzo chcieli żyć, a walczyć szli trzymając się za ręce. Usiedli tu gdzie leżą dziś, I wciąż za ręce trzymają się, A spod jej ciemnych łuków nbrwi, patrzyły oczy szare i piękne. Na ciemne drzewa pod koniec dnia, Złote się słońca promienie kładły, J jeszcze jeden głośny padł szczał, Harcerka cicho krzyknęła i upadła. I jeszcze z jej długich rzęs, stoczyły się dwie wielkie łzy, A na jej twarz padł cicho sen, bo sily jej zabrakło żeby żyć. Moja harcerko przeniosę cię, przez strzały i przez ognia żar. Na rękach zawsze będę cie nosił, I zawsze wszystko, wszystko ci dam Zagrały liście, zagrały kwiaty Muzyką głośną spowiły ciszę On płakał choć harcerz nie płacze, I wiedział już jak wiele znaczy życie. A teraz wiatr przybiega tu bo tylko on pamięta ich, Naiwność marzeń złoto snów tych dwojga którzy tak bardzo chciel żyć. I znowu wiatr przebiga tu, Roztańczył się w zielonej trawie, i strząsnął z kwiatków kropelki rosy O Harcerskiej miłości opowiada nam.