Dowcipy

• Pani przedszkolanka pomaga małemu Jasiowi założyć wysokie, zimowe botki. Szarpią się, męczą, ciągną...
  Jest! Weszły! Spoceni siedzą na podłodze a Jasio mówi:
  - Ale założyliśmy buciki odwrotnie...
  Pani patrzy: faktycznie, lewy na prawy. No to je ściągają, mordują się, sapią...
  Ufff, zeszły.
  Wciągają je znowu, sapią, ciągną, nie chcą wejść...
  Ufff, weszły.
  Pani siedzi, dyszy a Jasio mówi:
  - Ale to nie moje buciki...
  Pani ugryzła się w język, znów się szarpią z butami...
  Zeszły.
  Na to Jasio:
  - To buciki mojego brata, i mama kazała mi je nosić...
  Pani zacisnęła ręce mocno na szafce, odczekała aż się przestaną trząść, przełknęła ślinę i znów pomaga wciągać buty. Tarmoszą się, wciągają, silą się...
  Weszły.
  - No dobrze - mówi pani - a gdzie są twoje rękawiczki?
  - Schowałem w bucikach żeby nie zgubić!
  O Jasiu

• Była sobie para z 60-letnim stażem małżeńskim. Nie byli bogaci, ale dawali sobie radę, ostrożnie gospodarując pieniędzmi. Mieli po 85 lat, ale byli dobrego zdrowia, głównie dzięki żonie, która przez ostatnią dekadę kładła wielki nacisk na zdrowe jedzenie i ćwiczenia. Z pewnością żyliby jeszcze długo, jednak podczas podróży rozbił się ich samolot. Tak więc trafili do nieba. Stanęli przed niebiańskimi wrotami, a św. Piotr wprowadził ich do wewnątrz. Zabrał ich do pięknego dworku, umeblowanego w złoto i jedwabie, z pięknie wyposażoną kuchnią i wodospadem w głównej łazience. Zobaczyli służącą, wieszającą ich ulubione ubrania w szafie. Westchnęli oszołomieni, gdy Piotr powiedział:
  - Witamy w niebie. To będzie teraz wasz dom. Staruszek zapytał Piotra, ile to wszystko będzie kosztować.
  - Ależ, nic - odpowiedział Piotr - Pamiętajcie, to nagroda, którą otrzymujecie w niebie za wasze życie na ziemi.
  Staruszek wyjrzał przez okno i zobaczył wielkie pole golfowe, wspanialsze niż jakiekolwiek na ziemi.
  - A jakie tam są opłaty? - mruknął.
  - To jest niebo - odpowiedział św. Piotr. - Tu możesz grać codziennie, za darmo.
  Potem udali się do klubu i zobaczyli obficie zastawiony stół, z każdą kuchnią, jaką sobie można wymarzyć. Staruszek patrzył na owoce morza, steki, egzotyczne desery i przeróżne rodzaje napojów.
  - Nawet nie pytaj - św. Piotr uprzedził staruszka. - To jest niebo, to wszystko jest za darmo dla was, cieszcie się.
  Staruszek rozejrzał się wokół i nerwowo spojrzał na żonę.
  - Dobrze, a gdzie są niskotłuszczowe, niskocholesterolowe potrawy i bezkofeinowa kawa? - zapytał.
  - To jest najlepsza część. - odpowiedział św. Piotr. - Możecie jeść i pić ile chcecie i nigdy nie będziecie grubi ani chorzy. To jest niebo!
  Staruszek wciąż nie dowierzał.
  - Żadnej gimnastyki, aby to zgubić? - zapytał
  - Nie, chyba że chcecie - odpowiedział Piotr.
  - Nie ma badania poziomu cukru ani ciśnienia krwi ani...
  - Już nigdy. Wszystko co tu robicie ma wam sprawiać radość. Staruszek spojrzał na żonę i powiedział:
  - Ty i te twoje pier****ne otrębowe płatki! A mogliśmy tu być już dziesięć lat temu!
  O mężu i żonie