Wiersze

• Im bardziej ciebie zapominam
  Agnieszka Osiecka
  Im bardziej ciebie zapominam,
  tym bardziej twarz ta mnie przeraża,
  co z lustra patrzy na mnie codzień
  jak smutny sędzia na zbrodniarza.
  
  Zostań ze mną,
  żebym była lepsza,
  zostań ze mną,
  zostań dla mnie samej,
  wyrzeźbiłam cię w powietrzu,
  oprawiłam w zlotą ramę -
  czas nie zatarł naszych śladów jeszcze...
  
  Zostań ze mną,
  żebym była miła,
  bym patrzyła wszystkim prosto w oczy,
  żeby ludność o mnie śniła
  od Warszawy po Zakroczym.
  
  Im bardziej ciebie mi nie trzeba,
  tym bardziej twarz ta mi niemiła,
  co z lustra patrzy na mnie codzień,
  jakby mną była i nie była...
  
  Zostań ze mną,
  w mej pamięci podłej,
  zostań ze mna,
  żebym była ładna,
  zostań, bym w kawiarni modnej
  nie przelękła się zwierciadła -
  zapominać to nie sztuka żadna.
  
  Zostań ze mną w mojej duszy chorej,
  zostań ze mną, żebym byla młoda,
  bym wzdychała w każdy wtorek:
  \'Szkoda, szkoda, szkoda, szkoda\'.
  
  Im bardziej jestem roztargniona,
  kiedy twe imię słyszę z boku,
  tym bardziej wstyd mi, że nie płaczę,
  tak jak płakałam w zeszłym roku.
  Zostań ze mną,
  zostań choć na niby,
  w moich gestach,
  w tym, jak głowę noszę,
  zostań ze mną, nawet gdybym
  zapomniała, o co proszę.