Wiersze

• Opowiadania oświęcimskie
  Władysław Broniewski
  Przeczytałem książkę Marii
  płacząc i wyjąc.
  Tak piszą tylko umarli,
  żyjąc. Ja nie bylem wcale w Oświęcimiu,
  ale go umiem na pamięć.
  Maria...Jak jej bylo na imie?-
  Zamieć... Szła pod wiatr i pod deszcz, i pod śnieg,
  bosa,
  z lewej SS-man, z prawe szpieg,
  nie miała papierosa, nie miala nic, nic nie miała,
  biedna,
  i wołała do mnie, wołała,
  i była sama jedna.