Wiersze

• Wielki czwartek
  Paul Muldoon
  To miło, że nie każą nam wychodzić,
  choć dawno już zamknięto okiennice.
  Z kuchni wysuwa się kelner z talerzem
  gulaszu, lub jakiejś gęstej zupy,
   
  i usadawia się o 2 stoliki dalej.
  Wiemy, tak samo ty, jak ja, że to już koniec,
  że coś się wkradło między
  nas, czymkolwiek jesteśmy albo byliśmy.
   
  Kelner wyciera chlebem talerz,
  wysącza resztkę wina,
  po czym poprawia po kolei
  nóż i widelec, łyżkę i serwetkę,
  sam stół, i krzesło, które po prostu wypożyczył,
  uśmiecha się, i kłania - własnej nieobecności.