Wiersze

• O miłości wroga
  Leopold Staff
  Tyś mnie spotwarzył, bracie, tyś proch mi cisnął w oczy -
  Jam twarz swą w źródle umył, w tobie się dusza mroczy.
  
  Tyś mnie zasmucił, bracie, tyś płaszcz mi zdarł na mrozie -
  Jam piękną swą nagość ujrzał, twa dusza marznie w grozie.
  
  Tyś mnie przestraszył, bracie, twa dłoń mi spichrze pali -
  Ja żebrząc pokory się uczę, twa dusza na głód się żali.
  
  Tyś mnie ukrzywdził, bracie, tyś zranił moją miłą -
  Jam ją pokochał bardziej, twej duszy krwi ubyło.
  
  Tyś cios mi zadał w duszę, co miłość swą ci dała -
  Jam bolem się oczyścił, a dusza twa skonała.
  
  Klęknijmy razem, bracie... Mogiła się otwarła -
  Módlmy się za twą duszę, co nieszczęśliwie zmarła.