Wiersze

• Zmierzch bezpowrotny
  Bolesław Leśmian
  Różowieje o zmierzchu twój spłowiały liścik...
  Wóz turkocze za oknem. Może sen mój właśnie
  Tak odjeżdża w złą ciemność - śpiewnie i kolaśnie...
  W niebie - drobnych obłoków napuszysty wyścig!
  Reszta Boga - w niebiosach! Zachód, tlejąc, zrudział.
  O, uwierzyć w tę Resztę i potrwać w tym błędzie!
  W dziejach gwiazdy najdalszej brać zawrotny udział
  I zawczasu już srebrnieć tym, co kiedyś będzie...
  Lub tam, gdzie żale świata na szczytach się śnieżą,
  W tym sniegu, w tym wzbielałym ku zaciszom zgonie
  Znaleźć dwie załamane, dwie bez jutra dłonie
  I całować, nie wiedząc, do kogo należą...
  Gdym twe dłonie w wiosennej całował zamroczy,
  Cóżem wiedział o tobie? Nic - snie mój nietrwały!
  A kochałem twe dreszcze, i duszę, i oczy,
  I świat cały - i usta - i znowu świat cały!