Wiersze

• Toruńskie Pierniki
  Konstanty Ildefons Gałczyński
  W jednym domu na Okęciu
  pod lustrem dwudziestu pięciu
  widzę kucharzy;
  
  fartuchy im błyszczą pięknie
  i warząchwie, a jak zerkniesz,
  to się rozmarzysz.
  
  Wąsiki mają ze złota,
  serca też, więc nie dziwota,
  że się ich kocha.
  
  W srebrny beret, w modrą bluzkę,
  w cudne pierniki toruńskie
  patrzę jak sroka.
  
  To pan Ulanowski z Łodzi
  te cudeńka ręką rodzi,
  robotą własną -
  
  żeby się na nie patrzyło,
  żeby oczom było miło,
  a sercom jasno.