Wiersze
-
W Warszawie
Czesław Miłosz
Co czynisz na gruzach katedry Świętego Jana, poeto, W ten ciepły, wiosenny dzień? Co myślisz tutaj,... -
Poeci do publiczności
Adam Asnyk
Z pokorą nasze pochylamy głowy Przed twoim sądem, o publiko gniewna! Bo chociaż wyrok bezwzględnie surowy,... -
Nowe spojrzenie na Hamleta
Andrzej Waligórski
Hej, nie wiadomo zupełnie jak trzeba grać Hamleta, Grano Hamleta różnie, bo grała go kobieta, Niejaka... -
a najbardziej jestem poetą
Józef Baran
a najbardziej jestem poetą ludzi nieśmiałych tych z osikowym liściem uśmiechu przylepionym do warg i drżącym... -
Choroba?
Charles Bukowski
owszem, romantyk ze mnie, przesadnie sentymentalny, uprawiam cos w rodzaju kultu bohaterów i nie będę się... -
Tęcza
Cyprian Kamil Norwid
Wstęp pierw uczynię, by mię lekkie słowo Nie pomówiło gdzie o profanację, Mowy że polskiej... -
Złoto Tygrysów - Rzeczy
Jorge Luis Borges
Leżąca książka, za rzędami innych Tomów ukryta na przepastnej półce, Którą dni i noce przysypują kurzem... -
O Kobietach
Zbigniew Jabłoński
O KOBIETACH... Proces twórczy na ogół poprzedzony jest inspiracją. Bywają to sprawy wielkiej wagi, znaczące...
Cytaty
-
Szekspir wywłóczy z człowieka zrozpaczoną duszę jak kreta z nory i pokazuje wszystkie jej drgawki. Widać wszystko - od słodyczy miłosnej, która jest niemal jawną, aż do tego, co pierzcha i kryje się przed wszelkim wzrokiem. Niektóre jego słowa mają siłę błyskawicy czy siłę zgłodniałego lwa, który wypadł skokami ze skalnej pieczary i ujrzał w oddali sarnę która ucieka.
Stefan Żeromski