Wiersze

• Jakie pomniki zdążymy postawić
  Leszek Wójtowicz
  Co pozostanie po naszych modlitwach
  Po niepokornych chwilach uniesienia
  Czy naszej wiary rozświetlony witraż
  Będzie się dalej w brudne szyby zmieniać
  Jakie pomniki zdążymy postawić
  Jaki trybunał nas za to osądzi
  Z jakich słów gorzkich ułożymy pieśni
  Aby zagłuszyć jadące czołgi
  Czy musiał spełnić się kolejny koszmar
  Gdy w przyszłym brązie zastygł znowu grudzień
  To nie złowrogie bóstwo grom podniosło
  Tutaj jak zawsze zawinili ludzie
  Nasi wodzowie o sercach ze stali
  Znający drogę od władzy do zbrodni
  Udowodnili że dla nich socjalizm
  Jest obserwacją kraju przez celownik
  Oni nam dali to dziwne delirium
  O którym łatwo można się przekonać
  Gdy na ekranie widzimy codziennie
  Żywe symptomy w zielonych ubiorach
  My tancerze upiornej maskarady
  Gdy wodzirej wezwał wszystkich do walca
  W takt fałszywie grającej orkiestry
  Przypominamy słowa marsza…
  My jesteśmy jak wielka skała
  Jak najtwardszy szlifowany granit
  Więc nie było i nigdy nie będzie
  Żadnych zdrajców pomiędzy nami
  Jeszcze tylko spojrzymy w niebo
  By  po drodze nie zabrakło wiary
  Naszych kroków nikt już nie powstrzyma
  W górę serca i w górę sztandary
  Jakie pomniki zdążymy postawić
  Jaki trybunał nas za to osądzi…
  
  grudzień 81’