Wiersze

• Symbole XIII (Szedłem. Ciało się gięło moje z wyczerpania...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Szedłem. Ciało się gięło moje z wyczerpania; Gwiazdy nieme z wolna gasły pożegnania w niebie; Szedłem,...

• Symbole XX (O, niezbadane są boże wyroki...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  O, niezbadane są boże wyroki, Czasem światłością są, a czasem nocą: Szczęśliwi, którzy gwiazdami się złocą,...

• Symbole XIX (Już dusza moja, ogień i orlica...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Już dusza moja, ogień i orlica, Źródło i Wielki Dom znalazła w Panu; Już rozum świeci...

• Symbole XVIII (W ogrodach śmierci zerwałem irysy...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  W ogrodach śmierci zerwałem irysy, Jasności smutnej kwiaty rozłączenia; Na sarkofagach czytałem napisy, Mające więcej...

• Symbole XVII (Przechodniu!...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Przechodniu! Przestrzeń wieczności jest pusta; Siedmiu Tajemnic orszaki Na wieki nieme są w sobie... - Mówimy...

• Symbole XV (Zaiste, bracie, dziwnie gdy mówią Proroki...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Zaiste, bracie, dziwnie gdy mówią Proroki: Nie wiedzieć, czy ich słowo żywi, czy zabija? Czasem...

• Symbole XI (Kiedy w tej to wiosennej ty zrywasz się ustroni...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Kiedy w tej to wiosennej ty zrywasz się ustroni Ciemnobłękitne fiołki o powiewnej woni, Niestety,...

• Symbole XII (Więc pożegnana bądź ziemi uśmiechem...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Więc pożegnana bądź ziemi uśmiechem, Kwiatem wyrosłym w ciszy cudnych łąk... Oh! jakżem smutny! ale smutek...

• Symbole XIV (Tyś piękna jak gwiazdy...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Tyś piękna jak gwiazdy, a dusza twoja biała, A giętkość błyskawicy jest gibkość twego ciała. Powiew...

• Symbole XXI (Ja milczenie ust moich zmienię...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Ja milczenie ust moich zmienię W radości głośny śpiew, A bladość moich lic - w płomienie,...

• Symbole XXII
  Wincenty Korab-Brzozowski
  A potem z pnia mojego stanę się okrętem, Abym się z wód ogromnym borykał zamętem, Kiedy...

• Symbole VIII (Tysiące gwiazd przychylnych...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Tysiące gwiazd przychylnych! o trofea dziwy, Zdobyte w bojach, które światło z mrokiem toczy, Bądźcie...

• Symbole I (Niema, smutna harfa...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Niema, smutna harfa, na Zorzy podmuchy Czekająca, ma dusza - pokorna jak święci I nie dbająca...

• Symbole II (Na moim czole...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Na moim czole, jako na kamiennej płycie, Duchowa, niewidzialna ręka światłem pisze Przerażające słowa: Tu samotne...

• Symbole III (Po zachodzie słońc krwawych...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Po zachodzie słońc krwawych, kiedy noc przepastną Ciemnością świat ogarnia, niech tylko się pali Jedna jedyna...

• Symbole V (O niewiasto, wyryłem na ruin...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  O niewiasto, wyryłem na ruin kamieniu Imię twe, by spoczęło w zapomnienia cieniu, Pośród roślin goryczy...

• Symbole VI (Panie, przedziwna radość...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Panie, przedziwna radość rozjaśnia mi serce, Iż nareszcie mój rozum, który był w rozterce Srogiej...

• Symbole IV (W cielesnych pragnień...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  W cielesnych pragnień mych miłosny lot, Znienacka, woli mej uderzył grot, Tak, iż runęły w topielisko...

• Symbole IX (Ciemność nie jest tajemnicą...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Ciemność nie jest tajemnicą. Tajemnica Jest światłością, a mrok wrogiem jest tajemnic. I czyż kiedy zamieszka...

• Symbole X (Wszystko co było, było tylko snem...)
  Wincenty Korab-Brzozowski
  Wszystko co było, było tylko snem... Ale sen każdy posiada znaczenie, A ja w swym mózgu...