Wiersze

• Stworzenie świata
  Laza Kostić
  Bóg wykuł słońce
  z suchego złota,
  mennicę piękną
  z nieba dukatów;
  
  Bóg wykuł gwiazdy,
  srebrniki drobne,
  Bóg wykuł księżyc,
  talar wśród groszy;
  
  Bóg wykuł ziemię,
  siedlisko wielkie,
  i przykuł do niej
  swój obraz piękny.
  
  Ogromny skarb ten,
  cudowność zwiewną,
  starannie zamknął
  w skrzynię niebieską;
  
  tę skrzynię świata
  czasem otwiera,
  a gdy otworzy,
  na cuda zerka.