Wiersze

• Serwus, Madonna
  Konstanty Ildefons Gałczyński
  Niechaj tam inni księgi piszą. Nawet
  niechaj im sława dźwięczy jak wieża studzwonna,
  Ja ksiąg pisać nie umiem, a nie dbam o sławę -
  serwus, madonna.
  
  Przecie nie dla mnie spokój ksiąg lśniących wysoko
  i wiosna też nie dla mnie, słońce i ruń wonna,
  tylko noc, noc deszczowa i wiatr, i alkohol -
  serwus, madonna.
  
  Byli inni przede mną. Przyjdą inni po mnie,
  albowiem życie wiekuiste, a śmierć płonna.
  Wszystko jak sen wariata śniony nieprzytomnie -
  serwus, madonna.
  
  To ty jesteś, przybrana w złociste kaczeńce,
  kwiaty mego dzieciństwa, ty cicha i wonna -
  że rosa brud obmyje z rąk, splatam ci wieńce -
  serwus, madonna.
  
  Nie gardź wiankiem poety, łotra i łobuza;
  znają mnie redaktorzy, zna policja konna,
  a tyś jest matka moja, kachanka i muza -
  serwus, madonna.