Wiersze

• ...Et arceo
  Julian Tuwim
  Odi profanum vulgus. Kościół czy kawiarnia,
  Republika czy koni, wiec szewców czy armia,
  Naród, gmina, rodzina, uczelnia, czytelnia -
  Wszystko chaos i zgroza, i pustka śmiertelna.
  
  I w tym hucznym stuleciu tyrańskiej wspólnoty,
  Śród głupich wielkorządców i tępej hołoty,
  Gdzie patos lwi rozdyma mrówczą krzątaninę,
  Gromadząc ludzkość w nudną, mieszczańską rodzinę,
  Gdzie pustego kościoła krzykliwi papieże
  Na gruzach Babilonu - babilońskie wieże
  Wznoszą pośród szwargotu wyszczekanych maszyn,
  A chciwa czerń szpieguje samotność serc naszych,
  W tym wieku rozjątrzonym, wydętym, okrutnym -
  Przechodzę, mijam, milczę: obcy, zimny, smutny.