Wiersze

• Janusz Korwin-Mikke
  Andrzej Waligórski
    
  Gdy kraj w delirium, a ustrój - denat,
  Dobrze jest wtedy powołać Senat.
  Na każdą klęskę, mankament, zator,
  Bezwzględnie znajdzie radę senator.
   
  Oto już zgłasza się do wyborów
  Tłum kandydatów na senatorów
  I każdy skromnie o sobie pieprzy,
  Że najmądrzejszy jest i najlepszy.
   
  Jeden zapewni nam żywność tanią,
  Drugi zabroni skrobać się paniom,
  Trzeci na odwrót: uczenie mendzi,
  Żeby się skrobać - zwłaszcza, gdy swędzi.
   
  Czwarty da wszystkim bezpłatnie buty,
  A piąty będzie wysadzać huty.
  Ich argumentom trudno się oprzeć:
  Całą noc myślę: kogo tu poprzeć?
   
  Wreszcie nad ranem mam już taktykę:
  Poprę Janusza Korwina-Mikke!
  Po pierwsze - szlachcic! (Wiem z heraldyki)
  Ma w herbie Kruka... i Myszkę Miki.
   
  Po drugie: Kisiel poparł Korwina -
  Czyli, że Korwin - to oryginał.
  Po trzecie Korwin publicznie głosi,
  Iż jest repliką Pani Małgosi .
   
  Pani Małgosia zaś od lat wielu
  Wyciąga starą Anglię z burdelu;
  Więc jeśli Mikke jej system ściągnie,
  To może w końcu i nas wyciągnie?
   
  (Z tym, że tu sprawa będzie trudniejsza,
  Bo burdelmama jakby silniejsza...)
  Reasumując: rozum i dusza
  Każą mi oddać głos na Janusza!
   
  Niech weźmie nawet etat Cesarza!!
  ... Jajarz powinien wspierać jajarza...