Wiersze

• Poślę dziewczynie
  Wojciech Bellon
  Poślę dziewczynie torbę pomarańcz
  Niechaj ich wielki kuliste głowy
  W Jej drobnych dłoniach radośnie tańczą
  Taniec ogniście pomarańczowy
  Taniec ogniście pomarańczowy
  
  Poślę dziewczynie kwiaty niedrogie
  Co zapach ziemi płatkami kryją
  Rosnące cicho na kopcach mogił
  Takie nie swoje - jak ja niczyje
  
  Poślę dziewczynie na liściach buka
  Promienie słońca i wiatru zapach
  Choć długo będę po górach szukał
  Naniosę wreszcie na liście mapy
  Poślę dziewczynie ślad kół szeroki
  Co się nie kończy i nie zaczyna
  Odbity w kurzu spękanej drogi
  Po której schodzi z gór biała zima
  Po której schodzi z gór biała zima
  
  Poślę dziewczynie miłość do szlaków
  Do gór połonin bacowych gadek
  Poślę Jej czerwień ze wszystkich maków
  A później chyba już sam przyjadę
  A później chyba już sam przyjadę