Wiersze

• O aniołach
  Czesław Miłosz
  Odjęto wam szaty białe,
  Skrzydła i nawet istnienie,
  Ja jednak wierzę wam,
  Wysłańcy.
  
  Tam gdzie na lewą stronę odwrócony świat,
  Ciężka tkanina haftowana w gwiazdy i zwierzęta,
  Spacerujecie oglądając prawdomówne ściegi.
  
  Krótki wasz postój tutaj,
  Chyba o czasie jutrzennym, jeżeli niebo jest czyste,
  W melodii powtarzanej przez ptaka,
  Albo w zapachu jabłek pod wieczór
  Kiedy światło zaczaruje sady.
  
  Mówią, że ktoś was wymyślił
  Ale nie przekonuje mnie to.
  Bo ludzie wymyślili także samych siebie.
  
  Głos - ten jest chyba dowodem,
  Bo przynależy do istot niewątpliwie jasnych,
  Lekkich, skrzydlatych (dlaczegóż by nie),
  Przepasanych błyskawicą.
  
  Słyszałem ten głos nieraz we śnie
  I, co dziwniejsze, rozumiałem mniej więcej
  Nakaz albo wezwanie w nadziemskim języku:
  
  zaraz dzień
  jeszcze jeden
  zrób co możesz.