Wiersze

• Moja nocna dziewczyna
  Józef Baran
   
   
  a najbardziej to ja lubię
  moją nocną dziewczynę
  
  przychodzi do mnie
  cichutko na palcach
  kiedy już wszyscy śpią
  gdy tylko stary zegar
  przekomarza się na ścianie
  z ciszą
  i czyjeś napotkane przypadkiem
  za oknem kroki
  pohukują jak dwie ogromne
  przyczajone w mroku sowy
  
  zakładam wtedy biały miłosny fartuch
  zawijam ją ciasno
  w wałek jak ciasto
  i wąskimi ostrymi wargami
  kraję na stolnicy łóżka
  
  połykam potem kawałek za kawałkiem
  akurat kiedy znika ostatni kąsek brzucha
  i poczynają piać koguty
  mówimy sobie że się kochamy
  
  najbardziej to ja lubię
  moją nocną dziewczynę