Wiersze

• Przyjaciele
  Jarosław Iwaszkiewicz
  Kim ty jesteś? Kim jesteś?
  Jesteś kosiarz radosny o wschodzie słońca.
  Zamach twej kosy od zachodniej strony zielonego pola aż do wschodniej.
  Jesteś rybak zdążający o zmierzchu czółnem wzdłuż rzeki.
  Śpiewasz jakąś pieśń dźwięczną o zmroku mglistym. Wśród
  iw nadbrzeżnych wzlatuje ptak zbudzony. A woda gładka.
  A ja jestem smutny zabłąkaniec. Mieszkaniec małego miasta.
  
  Kim ty jesteś? Kim jesteś?
  Jesteś żołnierzem z wargą zaciętą. Śnieg, topniejąc, znaczy
  ślad twych butów. Karabin połyska.
  Jesteś soldier-boy, bezczelny i uśmiechnięty. Obdarzy cię ktoś miłością.
  Jedwab ciała miększy będzie od kotary.
  A ja jestem smutny zabłąkaniec. Rycerz, który się lęka.
  
  Kim ty jesteś? Kim jesteś?
  Idziesz oto z odkrytą głową. W oczach ci się lśni pęd podsłoneczny,
  Depcesz twardą stopą gruz stary wszelaki. Słońce cię
  pozdrawia i księżyc pozdrawia.
  Księżycowi jesteś bratem, a słońcu synaczkiem.
  
  A ja jestem smutny zabłąkaniec, poeta bez talentu.
  
  
  z tomu "Kasydy zakończone siedmioma wierszami", 1925