Wiersze

• Piosenka dla Potęgowej
  Edward Stachura
  Gdzie nas powiedzie skrajem dróg
  
  Gzygzakowaty życia sznur...
  
  Do wsi Zagubin, na Kujawy Białe,
  
  Gdzie ziemia licha, piachy niebywałe,
  
  Kozy, dziewanna, sosny i rozstaje
  
  I Potęgowa samotna jak palec.
  
  U Potęgowej zatem zagościlim;
  
  Kwaterę tam czasowo ustalilim;
  
  W polu robilim, z boru drwa nosilim;
  
  Jak stara matka i dwóch synów żylim.
  
  Blade słoneczko grzało nas z ukosa,
  
  Bo jesień późna była - rano rosa;
  
  Mgła zaś wieczorem: zjawa białowłosa
  
  Przyszłego losu mąciła nam postać.
  
  Jak stara matka i dwóch synów żylim;
  
  My z Potęgową tak się polubilim!
  
  Wisiał na ścianie we pstre wzory kilim
  
  I nikt nie zgadnie, czemu w dal ruszylim.
  
  Gdzie nas powiedzie skrajem dróg
  
  Gzygzakowaty życia sznur...
  
  Tam nas powiedzie, gdy nadejdzie czas,
  
  Gdzie Potęgowa teraz jest - to raj!
  
  Tam urządzimy wtedy wielki bal.
  
  Hej, Potęgowa! Hej Witek i ja!
  
  I inni, co pomarli i co zginą z nami;
  
  Bracia, kamraci, kumple i kompani,
  
  Spotka tam w raju nas się kupa luda!
  
  Hej, od tupania zadudni niebieska tancbuda!