Wiersze

• Nokturn
  Tadeusz Miciński
  Las płaczących brzóz
  śniegiem osypany,
  pościnał mi mróz
  moje tulipany.
  Leży u mych stóp
  konająca mewa
  patrzą na jej trup
  zamyślone drzewa.
  Śniegiem zmywam krew,
  lecz jej nic nie zgłuszy
  słyszę dziwny śpiew
  w czarnym zamku duszy.