Wiersze

• Udźwignąć noc
  Ewa Lipska
  Udźwignąć noc potrafię jeszcze.
  
  Zamkniejcie tylko wszystkie drzwi.
  Niech tylko noc zostanie ze mną
  i niech ulice się rozejdą
  do miejsc skąd zaczynają być.
  Niech wieczny mędrzec tego świata
  już umrze wreszcie. Przepis czynów
  zostanie w zwojach pergaminu
  do których muchy się przylepią.
  
  Udźwignąc noc potrafię jeszcze.
  
  Ktoś mi przeszkadza. Światło świeci.
  To po przeciwnej stronie miasta
  na spacer wyszły czyjeś dzieci
  klaskając w ręce
  bo w grobach przemarzły.
  To jeszcze mędrzec się postarał:
  w tę noc dla dzieci wyobraził
  przepyszną ucztę Baltazara.
  Aż gwiazdy wstały i na palcach
  zaczęły się do dzieci tłoczyć.
  
  Znużona patrzę w drzwi otwarte.
  
  
  
  
  [Wiersze, 1967]