Wiersze

• Jakoś tak
  Andrzej Poniedzielski
   
  Pociemniał blask i moc truchleje, radio nadaje o pokoju,
  znak to, że musi - idą święta - kiermasz dobroci i nastroju.
  Niebieski Panie, Dyrektorze nim się pojawi pierwsze danie
  na wigilijnym, białym stole, znajdziesz coroczne moje podanie.
   
  Zamień mój żal na bal, na bal,
  a sny pozamieniaj na dni.
  Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,
  dla mnie to życie.
   
  Być może po mnie pozostanie tak popularne dziś niewiele,
  nie jest tak trudno trafić z życiem między UNESCO a skup butelek.
  Więc nie ma sensu ni powodu, abym cię prosił o ratunek,
  to tylko moje małe sprawy, ty masz na głowie ten gatunek.
   
  Zamień mój żal na bal, na bal,
  a sny pozamieniaj na dni.
  Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,
  dla mnie to życie.
   
  Niebieski Panie, Dyrektorze, gdzieś między karp, a śledź w śmietanie
  składam co roku, mimo wszystko, to podniszczone już podanie.
   
  Zamień mój żal na bal, na bal,
  a sny pozamieniaj na dni.
  Dla Ciebie to kwestia zmiany liter,
  dla mnie to życie.