Wiersze

• Pieśń Mary
  Sylvia Plath
  Jagnię w niedzielę skwierczy we własnym tłuszczu.
  Tłuszcz
  Ofiary tępoty. . . .
  
  Okno, święte złoto.
  Ogień sprawia że to jest cenne,
  Ten sam ogień
  
  Topi łojowych heretyków,
  Wyrugowuje Żydów.
  Ich gęste obłoki płyną
  
  Przez bliznę Polski, spalone
  Niemcy.
  One nie umierają.
  
  Szare ptaki nawiedzają moje serce,
  Usta - popiół, popiół oka.
  Sadowią się. Na wysokim
  
  Urwisku
  Jeden człowiek uszedł do przestrzeni
  Piece zapałały jak nieba, żarzące się.
  
  To jest serce,
  Ten holokaust, w który wchodzę,
  Och, złote dziecię, świat zabije je i zje.
  
  Tłum. Gower