Życzenia

• Na chwałę Kobiety
  „Kobieto puchu marny, Ty wietrzna istoto,
  ile cenić Cię trzeba, ten tylko się dowie... -
  Resztę „ofiara” wam dopowie.
  Kobieta kwiatem, aniołem, motylem...- na miotle też próbowała.
  Kobieta gwiazdą, zefirkiem , burzą, słodyczą, poezją...
  w końcu na garach do serc chłopskich wparowała.
  Od początku sobie nieźle radziła.
  Ewa (blondynka) znudzona i wkurzona rajem
  bez pachnidełek, marketów i świecidełek,
  postanowiła wziąć sprawę w swoje ręce
  w przezroczystej sukience.
  Zwiędły listek odrzuciła.
  Tak oszołomiła kusiciela , że do dziś w blondynki się wciela.
  Adama gardłowym jabłkiem poczęstowała,
  aby małpom (jednym) serenad nie śpiewał
  i ciągle gdzieś się zapodziewał?...
  Drzewko mądrości, wiedzy i urody zwędziła,
  aby ludzkość po płaskiej Ziemi nie chodziła
  i diabełków na szpilce nie liczyła.
  Co tam Prometeusz ze swoim krzesiwkiem.
  Nasza Ewa Marylka S. gwiezdny ogień na Ziemi wznieciła.
  A Ewa - Róża czerwona liberałom sprośnym
  za handel żywym towarem pisiorka przygwoździła .
  Feministkom chwała – nadszedł czas wyzwolenia z odwiecznego upokorzenia.
  Oj, oj, marsowego Marsa głowa boli...
  I na niego przyjdzie kolej.
  Zmięknie i złagodnieje, kiedy Ewa w kosmosie zaszaleje.
  Ufoludki już Ją ze spodków dostrzegły,
  wywaliły gały i... - pozieleniały.
  Nie źle Ewa radzi sobie, ku Ziemi ozdobie.
  Dzień kobiet