Wiersze

• Gdy tu mój trup...
  Adam Mickiewicz
  Gdy tu mój trup w pośrodku was zasiada,
  W oczy zagląda wam i głośno gada,
  Dusza w ten czas daleka, ach, daleka,
  Błąka się i narzeka, ach, narzeka.
  
  Jest u mnie kraj, ojczyzna myśli mojej,
  I liczne mam serca mego rodzeństwo;
  Piękniejszy kraj niż ten, co w oczach stoi,
  Rodzina milsza niż całe pokrewieństwo.
  
  Tam, wpośród prac i trosk, i wśród zabawy,
  Uciekam ja. Tam siedzę pod jodłami,
  Tam leżę śród bujnej i wonnej trawy,
  Tam pędzę za wróblami, motylami.
  
  Tam widzę ją, jak z ganku biała stąpa,
  Jak ku nam w las śród łąk zielonych leci,
  I wpośród zbóż jak w toni wód się kąpa,
  I ku nam z gór jako jutrzenka świeci.