Wiersze

• Wrona i ser
  Jan Brzechwa
  "Niech mi każdy powie szczerze,
  Skąd się wzięły dziury w serze?"
  
  Indyk odrzekł: "Ja właściwie
  Sam się temu bardzo dziwię."
  
  Kogut zapiał z galanterią:
  "Kto by też brał ser na serio?"
  
  Owca stała zadumana:
  "Pójdę, spytam się barana."
  
  Koń odezwał się najprościej:
  "Moja rzecz to dziury w moście."
  
  Pies obwąchał ser dokładnie:
  "Czuję kota: on tu kradnie!"
  
  Kot udając, że nie słyszy,
  Miauknął: "Dziury robią myszy."
  
  Przyleciała wreszcie wrona:
  "Sprawa będzie wyjaśniona,
  
  Próbę dziur natychmiast zrobię,
  Bo mam świetne czucie w dziobie."
  
  Bada dziury jak należy,
  Każdą dziurę w serze mierzy,
  
  Każdą zgłębia i przebiera -
  A gdzie ser jest? Nie ma sera!
  
  Indyk zsiniał, owca zbladła:
  "Gwałtu! Wrona ser nam zjadła!"
  
  Na to wrona na nich z góry:
  "Wam chodziło wszak o dziury.
  
  Wprawdzie ser zużyłam cały,
  Ale dziury pozostały!
  
  Bo gdy badam, nic nie gadam,
  I co trzeba zjeść, to zjadam.
  
  Trudno. Nikt dziś nie docenia
  Prawdziwego poświęcenia!"
  
  Po czym wrona, jak to ona,
  Poszła sobie obrażona.