Wiersze

• List XVIII
  Gabriel Leon Kamiński
  Gauguin wyjechał do Paryża
  zabierając ze sobą morski granat,
  głębię kobaltu i ultramarynę.
  Ja również mój bagaż doświadczeń
  oznaczam na palecie ciemnymi kolorami.
  Szczególnie
  rdza na suficie
  i sinoniebieskie plamy na ścianie
  pogłębiają we mnie
  uczucie déjà vu.
  
  Jestem pewien,
  że kiedyś już to przeżyłem. To ciągłe
  przepychanie się przez
  stosy nieprzydatnych rzeczy,
  krzyki ludzi
  uwiezionych we własnych domach,
  zgiełk zaułków. Żebracy
  malujący o tej porze twarze
  noszą w sobie nadzieję,
  na przetrwanie
  w barwach ochronnych.
  do następnej nocy.
  
  Zakładam na poręcz krzesła
  błazeńską
  papierową maskę
  i siadam naprzeciw.