Wiersze

• Vipera Berus
  Czesław Miłosz
  Chciałem powiedzieć prawdę,                                                                      i nie udawało się.                                                                               Próbowałem spowiedzi,                                                                           ale nic nie umiałem wyznać.                                                                    Nie wierzyłem w psychoanalizę,                                                               bo dopiero bym nakłamał.                                                                            I dalej noszę w sobie zwiniętą żmiję winy.                                                  A to dla mnie wcale nie abstrakcja.                                                           Stoję na mszarynie w Raudonce koło Jaszun                                               i ogon żmii właśnie znika w kępie mchu                                                  pod karłowatą sosenką,                                                                         kiedy naciskam cyngiel                                                                                i wyzwalam ładunek śrutu z berdany.                                                 Dotychczas nie wiem, czy któreś ziarnko ołowiu                                   trafiło w obrzydły biały brzuch                                                                 albo w zygzak na grzbiecie Vipera berus.                                                 W każdym razie łatwiej to opisywać                                                          niż duchowe przygody.